Geschiedenis van de Jatrie

Het Stadskanaal, bevaren door houten en ijzeren schepen

Het laatste stuk onontgonnen gebied in het zuid-oosten van de provincie Groningen was niet in handen van de provincie maar van de stad Groningen. Het stadsbestuur besloot in 1765 dat er een kanaal moest worden gegraven van Bareveld tot Ter Apel zodat het veen kon worden afgegraven en het turf naar Stad verscheept.

Voor het hele verhaal klik hier.

Turfgravers worden binnenschippers

Aan het eind van de zeventiende eeuw waren Hoogezand-Sappemeer, de Pekela’s, Wildervank en Veendam allemaal plaatsen in opkomst. Het veen was grotendeels afgegraven en op de dalgronden was men met landbouw begonnen.

Voor het hele verhaal klik hier.

Jongens van schippers werkten en leerden aan boord het vak van schipper

Schipperskinderen werden aan boord geboren en voeren mee tot ze volwassen waren en er aan boord geen plaats meer voor hen was. Van meisjes werd verwacht dat ze dan trouwden of ergens als dienstmeid in betrekking gingen.

Voor het hele verhaal klik hier.

Binnenvaart, graadmeter van de economie

Het graven van het Stadskanaal was een gouden besluit van het Groninger stadsbestuur. Toen het kanaal gereed was en het gebied tussen Bareveld en Ter Apel ontgonnen was, kreeg de industriële revolutie ook zijn beslag in de Groninger Veenkoloniën.

Voor het hele verhaal klik hier.

De binnenvaart in de Veenkoloniën: voor, in en na de Tweede Wereldoorlog

Vakbekwame schippers met een schip van circa honderd ton konden tijdens de Eerste Wereldoorlog een aardige boterham verdienen omdat de vrachtprijzen behoorlijk waren. Daarna verdienden de schippers uit Groningen, die met hun schepen veel in Duitsland voeren, goed geld.

Voor het hele verhaal klik hier.

De kenmerken van de Jatrie